Mam na imię Victoria i niedawno wyszłam za mąż za Yurę. Jesteśmy w tym samym wieku, oboje mamy po dwadzieścia lat. Mój mąż i ja jesteśmy jak bratnie dusze, bardzo się kochamy. Prawdopodobnie jedyną osobą bliższą Jurze niż ja jest jego brat bliźniak, Lesha.
Są do siebie bardzo podobni, tak bardzo, że czasami nawet ich rodzice ich mylą. Wykorzystują swoje podobieństwa i ciągle wkurzają i denerwują wszystkich dookoła. Co zaskakujące, mają taki sam wygląd i zainteresowania.
Aby dać ci wyobrażenie, mają nawet te same tatuaże. Ogólnie rzecz biorąc, są szczęśliwi, że utrzymują swoje podobieństwo i uważają to za bardzo zabawne. Muszę przyznać, że sama często ich mylę. A mój mąż zawsze się ze mnie śmieje. Za każdym razem czuję się trochę zażenowana, ale muszę to zaakceptować i z tym żyć.
Moi bracia często lubią się ze mnie nabijać. Jednak niestety nie wiedziałam, że mój mąż całkowicie wymknął się spod kontroli i że wszystko potoczy się w ten sposób. Faktem jest, że pewnego dnia Yura wrócił do domu z pracy wcześniej niż zwykle. Był w bardzo dobrym nastroju.
Chciałam podgrzać mu obiad, ale powiedział, że siedzę i odpoczywam, a on sam się wszystkim zajmie. W końcu zamówił jedzenie i przyniósł je do nas. Byłam mile zaskoczona, bo dawno nie mieliśmy tak romantycznego wieczoru. Świetnie się bawiliśmy, zjedliśmy pyszne jedzenie, porozmawialiśmy i poszliśmy spać. A rano, kiedy się obudziłem, Jurija nie było już w domu, a ja byłem podekscytowany, aby się przygotować i iść do pracy.
Wtedy jeszcze nie wiedziałem, jaka niespodzianka czeka na mnie na górze. Yura wrócił do domu po kontuzji nie sam, ale z bratem. Byłem bardzo szczęśliwy, że go widzę i już miałem nakrywać do stołu, kiedy zaczęli się śmiać i opowiadać mi historie,
że wczoraj Yura był u swoich rodziców, a Lesha przyjechała nas odwiedzić. Prawie zemdlałem. Widziałem tylko zdjęcia z ostatniej nocy. Ale Yura dobrze się bawił – roześmiał się i powiedział, że chce wiedzieć, czy mogę pomylić go z moim bratem w życiu intymnym. Wyobrażasz sobie, jak to jest usłyszeć coś takiego od własnego męża?
Czułam się brudna i wykorzystana. Yura powiedział mi, żebym się uspokoiła, bo on nie uważa tego za zdradę. Po prostu nie mogłam znaleźć dla siebie miejsca. Po tych słowach nie mogłam już dłużej wytrzymać i zalałam się łzami, po czym wybiegłam z domu. Nie rozumiem, jak mogłam posunąć się tak daleko. W rezultacie pojechałam do rodziców i nigdy nie wróciłam do domu.
Mój mąż dzwonił do mnie sto razy dziennie, błagając, bym mu wybaczyła, mówiąc, że nie powinniśmy niszczyć naszej rodziny z powodu jednego nieodwzajemnionego uczucia. Ale nie mogę dłużej żyć z mężczyzną, któremu w ogóle nie ufam i spodziewam się, że w każdej chwili może zrobić podwójną przysługę.
