Po ukończeniu szkoły Natalka nie chciała zostać na wsi. Pojechała do miasta w poszukiwaniu pracy i swojego przeznaczenia. Szybko znalazła i jedno, i drugie. Przeznaczenie miało na imię Mateusz. Był wesoły i sympatyczny. Od razu spodobał się Natalii. Zaczęli się spotykać. Najpierw były wyjścia do kina i kawiarni, a potem ich związek stał się bardziej intymny. Natalka straciła głowę ze szczęścia. Już widziała siebie jako pannę młodą w białej sukni i welonie. Ale marzenia pozostały w sferze marzeń. Kiedy Mateusz dowiedział się, że Natalia jest w ciąży, od razu gdzieś zniknął. Nie czekał na nią po pracy, nie odbierał telefonów.
Natalka zdała sobie sprawę, że Mateusz już nie wróci. Na początku nie wiedziała, co robić. Ale, o dziwo, wspierała ją mama. Kazała jej urodzić dziecko. I tak przyszedł na świat mały Igor. Mama bardzo pomogła jej w pierwszych dniach po porodzie i nie tylko. Niedługo Natalka wróciła do pracy w mieście, a Igor został z babcią na wsi. W weekendy Natalka zawsze przyjeżdżała do syna.
Z biegiem czasu syn podrósł. Matka radziła jej, żeby spróbowała ułożyć sobie z kimś życie. Ale Natalka nie spieszyła się do tego. Jednak pewnego dnia, na urodzinach przyjaciółki, poznała Wiktora. Spodobali się sobie. Wkrótce zaczęli się spotykać. Spędzali razem dużo czasu. Chodzili po mieście, do kina. Natalka w końcu poczuła się kobietą. Już zaczęła marzyć o rodzinie. Ale nie odważyła się powiedzieć Wiktorowi, że ma syna. Nie wiedziała, jak na to zareaguje. Naprawdę nie chciała go stracić.
Pewnego dnia Wiktor przyszedł do niej bardzo zdenerwowany. Jak się okazało, dowiedział się od kogoś o Igorze. Zaczął oskarżać Natalkę o kłamstwo i nieszczerość. Próbowała mu wszystko wyjaśnić, ale na próżno. Wiktor powiedział, że nie chce być z taką osobą i że nie jest gotów, żeby wychowywać cudze dziecko. Powiedział to i wyszedł. A Natalka nie próbowała go zatrzymywać.
