“Moje dziecko nie jest akceptowane przez rówieśników”. Co robić, gdy nasza pociecha cierpi?

Wykluczenie dziecka przez grupę to sytuacja, w której jest ono celowo izolowane lub odrzucane przez rówieśników. Jak zareagować, gdy nasza pociecha doświadcza braku akceptacji ze strony kolegów? O tym rozmawiamy z psychologiem i psychoterapeutą poznawczo-behawioralnym, Moniką Machnicką.

Dziecko wykluczone z grupy

Wykluczenie przez rówieśników jest niezwykle trudnym doświadczeniem, szczególnie dla małych dzieci. Smutek, złość, niezrozumienie czy stres – to tylko kilka spośród wielu emocji, z jakimi muszą mierzyć się już nawet 5 czy 8-letnie maluchy. 33-letnia Maria jest mamą Ady. Od dłuższego czasu dostaje od córki sygnały, że pociecha nie ma w klasie wielu kolegów i koleżanek.

– Ada ma trudności z poznawaniem nowych osób, ponieważ ma dość silną osobowość, która może przytłaczać rówieśników. Czasem trudno jej powstrzymać się od wypowiedzi na jakiś temat, lubi mieć rację, a gdy ktoś się z nią nie zgadza, mocno kłóci się o swoje. Niestety zdaję sobie sprawę, że może to budzić niechęć, że tak mocno chce dominować nad innymi osobami – tłumaczyła nasza rozmówczyni.

Rodzic też czuje ból

Brak akceptacji dziecka ze strony rówieśników to także ból dla rodzica. Poczucie bezradności może utrudnić nam racjonalne myślenie. Co zrobić, by zamiast się obwiniać, po prostu zacząć działać? Jak pomóc swojemu maluchowi? Psycholog i psychoterapeuta poznawczo-behawioralny Monika Machnicka podzieliła się kilkoma ważnymi radami.

Gdy zobaczymy, że pewne cechy charakteru dziecka utrudniają mu kontakt z rówieśnikami, ważne jest, by zareagować empatycznie i delikatnie. Dowiedzmy się, co czuje, jak to przeżywa. – Wytłumaczmy, że różnice między ludźmi są naturalne i że nie zawsze każdy musi się lubić. Można powiedzieć: “Wszyscy jesteśmy inni i to jest w porządku. Każdy ma swoje unikalne cechy, które go wyróżniają. Nie zawsze wszyscy będą chcieli bawić się z nami, ale to nie znaczy, że nie jesteśmy wspaniali tacy, jacy jesteśmy – tłumaczyła ekspertka.

Wsparcie w trudnej sytuacji możemy uzyskać też od nauczyciela lub psychologa. – Pomogą zrozumieć sytuację, podejmą odpowiednie kroki. Sprawdzą, czy problemy wynikają z cech charakterów, czy problemów interpersonalnych. Rozmowa z rodzicami innych dzieci też może być pomocna, ale należy ją przeprowadzić z wyczuciem, by nie wywołać konfliktów – zaznaczyła Monika Machnicka.

Jak pomóc dziecku?

Ciekawym pomysłem jest też ułatwienie dziecku poznania innych grup rówieśniczych, nie ograniczając się jedynie do tych w szkole czy przedszkolu. Być może nową grupę znajomych uda mu się poznać w miejscu, gdzie gromadzą się maluchy o podobnych zainteresowaniach. – Dodatkowe zajęcia mogą pomóc dziecku nawiązać nowe przyjaźnie, co sprzyja jego rozwojowi społecznemu – wyjaśniła psycholog.

Monika Machnicka wskazała także, jakich zachowań rodzice powinni kategorycznie unikać. – Sytuację pogorszyć może np. krytykowanie dziecka w obecności innych dzieci, wywoływanie zawstydzenia lub próby forsowania przyjaźni. Ważne jest, aby wspierać, a nie narzucać relacje z rówieśnikami. Dla dziecka istotne jest, aby widzieć, jak dorośli budują zdrowe relacje, pokazując jak zachowywać się wobec innych ludzi.

Pamiętajmy, że źródłem wsparcia może być psycholog, który pomoże dziecku rozwinąć umiejętności komunikacji, empatii czy rozwiązywania konfliktów.

Related Posts

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *